Popołudnie 23.05.2024 na długo pozostanie nam w pamięci, spędziliśmy je w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, gdzie Teatr Szkolny wystawił musical „Neurony lustrzane, czyli gorączki sobotnich nocy”. Zespół dał z siebie wszystko i błyszczał bardziej niż kostiumowe cekiny. Kilkanaście piosenek i tańców, nieliczone ilości kostiumów, brawurowa gra aktorów spowodowały, że publiczność bawiła się doskonale. Występowaliśmy dwa razy w tym dniu o godzinie 17.00 i o 19.00 nikt jednak nie czuł zmęczenia, zadziałała magia teatru, która mobilizowała do pokazania się z jak najlepszej strony. Ponad 40 osób na scenie-muzycy, chór, aktorzy stworzyli jeden organizm, nad którym czuwał brawurowo Adam Jarco, którego żadna nieprzewidziana sytuacja nie była w stanie zaskoczyć. Podziwiamy wszystkich występujących za umiejętności i talenty, którymi się z nami podzielili i potrafili stworzyć wspaniały klimat .Razem z bohaterami wędrowaliśmy przez lata 20 do współczesności, bo jak się okazuje w teatrze wszystko jest możliwe –nawet podróże w czasie. Partie gitarowe Pawła Bożkowa -mistrza karate do teraz brzmią nam w uszach.
Każdy utwór muzyczny, taniec są warte wyróżnienia, nie sposób wymienić wszystkich występujących, dlatego powiedzmy –krótko jako zespół i jako każdy z osobna byliście wspaniali.
W teatrze dzieją się różne niezwykłe rzeczy, więc warto dodać jeszcze ,że zespół muzyczny zyskał jeszcze nowego członka-adoptował zespołowe dziecko-Filipa Tokara (najlepsza milcząca rola).
Opowiedziana historia miała wiele wątków wartych kontynuacji, a bohaterowie zapewnili, że nadal nie będą odrabiać zadań, więc kto wie może będzie ciąg dalszy i znowu zobaczycie nas na scenie w zupełnie nowej opowieści.
Na koniec chcemy bardzo serdecznie podziękować Teatrowi Dramatycznemu w Wałbrzychu za opiekę i życzliwe przyjęcie naszego zespołu, Pani Dyrektor Oksanie Citak za wsparcie, wyrozumiałość i miłość do Teatru Szkolnego, Panu Dyrektorowi Marcinowi Olkowskiemu, że w nawale obowiązków znajduje czas ,żeby chwycić z gitarę i poprowadzić zespół muzyczny.Pani Profesor Magdalenie Kłosowskiej i Panu Jędrzejowi Kłosowskiemu za pomoc w transporcie rekwizytów do teatru , Bartoszowi Krzesińskiemu za wsparcie techniczne oraz Panu Sebastianowi za pomoc w szkole i w teatrze.
Mamy nadzieję, że ciąg dalszy nastąpi.
Tekst: Magdalena Ilnicka – Janczak
Zdjęcia: Rafał Wójcik
